Pielgrzymki
17/06/2019
MuffTest2
13/02/2020

Historia

Strajki kwietniowo-majowe w kombinacie

26 kwietnia 1988 roku rozpoczął się w nowohuckim kombinacie strajk o lepsze warunki życia i przywrócenie wolności obywatelskich. Ten pierwszy po stanie wojennym protest nowohuckich robotników cieszył się od początku zdecydowanym poparciem środowisk opozycji antykomunistycznej oraz młodzieży akademickiej Krakowa. Manifestowano na ulicach Krakowa i Nowej Huty pod hasłami wolnościowymi i symbolami uznawanymi w tamtej Polsce za „nielegalne”. Zwarte oddziały milicji i zomo rozbijały z całą bezwzględnością pochody i zgromadzenia krakowian. Podobny przebieg miały święta 1 i 3 maja w kilku polskich miastach, podczas których najdonośniej zabrzmiało gdańskie wezwanie do solidarności z krakowskimi hutnikami. W tej kryzysowej sytuacji Konferencja Episkopatu Polski zaapelowała o dialog społeczny, wyrażając zarazem gotowość mediacji w strajkującej Nowej Hucie i Stoczni Gdańskiej. Zamiast oczekiwanych rozmów, w nocy 4/5 maja nastąpiła brutalna pacyfikacja strajkujących wydziałów huty. Wielu uczestników pobito i aresztowano. Hutnicy odpowiedzieli spontanicznie strajkiem absencyjnym. Zakończyli go 13 dni później – po wycofaniu sankcji prokuratorskich przywódcom strajku.

18 maja 1988 roku, Komitet Strajkowy przekształcił się w Komitet Organizacyjny NSZZ Solidarność, stawiając na jawną działalność w realizacji postulatów strajkowych i reaktywowaniu związku w wydziałach kombinatu. Ten czas zapisał się na kartach najnowszej historii Polski jako „Wiosna Solidarności `88”.

Rok później odbyły się w Polsce wybory parlamentarne zakończone zwycięstwem kandydatów z listy komitetów obywatelskich Solidarności. (tekst z uchwały Rady Miasta Krakowa)